Hibernation

Hindi ko inaasahang

aabot tayo sa ganito,

ang sarap sa pakiramdam

na ika'y kapiling ko.

Ngunit sa di maipaliwanag na kadahilanan,

ika'y humimlay,

pumikit, umidlip.

Ako'y naghintay,

naglakad, tumakbo

kahit gaano man katagal basta't mapigil ang antok ko.

Lumipas ang panahon

hindi na kinaya,

katawan ay napagod, isip ay nahapo na.

Inisip kong wala na,

naubusan ng pag-asa,

kaya piniling ipikit na rin lamang ang mga mata.

Sadya yatang tayo ay

pinaglalaruan ng tadhana,

pagka't pagkapikit ko'y siyang

mulat ng yong mga mata.

Sa galit sa akin, agad kang umalis,

iniwan akong mag-isa,

at doo'y nakahanap ka ng ibang ikasasaya.

Nang ako'y nagising, nagulat sa nakita

ibang kamay ang hawak-hawak mo na.

Masakit tanggapin

wala namang magagawa.

Humiling, nagdasal

na sana ika'y lumigaya.

Kaya bumalik na lamang sa dating higaan,

at doo'y habambuhay na nagpahinga.

#Poetry